لباس جودو
افرادی که جودوکار هستند لباسی می پوشند به نام jūdōgi (جودوگی) که به معنای لباس جودو میباشد.gi به معنای یونیفرم میباشد و از ترکیب با judo لفط یونیفرم جودو حاصل میگردد که لباس جودو خوانده می شود.
این لباس توسط استاد کانو در سال 1907 طراحی و ایجاد شده بود و همین لباس بعدها توسط بسیاری از هنرهای رزمی دیگر تقلید و پذیرفته شد.
لباس کنونی جودو متشکل شده است از رنگ آبی یا سفید یکدست (ژاکت جودو) که شلوار نیز باید مطابق رنگ ژاکت جودو باشد.ژاکت جودو را طوری طراحی نموده اند تا برای گلاویزی و اجرای فنون مناسب باشد و به همین خاطر ضخیم تر و سنگین تر از لباسی چون کاراته میباشد.
لباس های جودو معمولا بسته به نوع دوخت و پارچه ایی که از آن استفاده شده است متفاوت است چه از نظر قیمتی چه کارکردی و این شخص جودوکاست که بسته به بضاعت مالی و شرائط موجود چه مدلی را انتخاب می نماید. معمولا بهترین لباسهای جودو از پنبه اصل و کتان ساخته می شوند.
اما تاریخچه استفاده از لباس آبی توسط شخصی غیرژاپنی اما اولین مدال آور المپیکی جودو یعنی Anton Geesink در سال 1986 پیشنهاد شد و این امر برای قضاوت راحت تر مسابقه توسط داور و نیز تماشاگران پیشنهاد گردیده بود که سرانجام نیز مقبول افتاد و از آن به بعد شاهد دو جودوکار یکی با رنگ آبی و دیگری سفید هستیم.
Anton Geesink شخصیکه جودوگی ابی را پیشنهاد کرد (جالب اینکه به دان ده ارتقا یافته اما مورده قبول کودوکان قرار نگرفت!)
هرچند این موضوع اصلا به مذاق ژآپنی ها خوش نیامد زیرا استاد کانو در زمان طراحی این لباس رنگ سفید را که نشان از پاکی و تقدس در ژآپن بود انتخاب نموده بود و داشتن رنگ سفید نوعی نتیجه مقدس و روحی را در برداشت که همین امر باعث شد ژاپنی ها مخالفتهای گسترده ایی را ترتیب دهند اما به نتیجه ایی نرسید ولی خوده ژآپنی ها معمولا درا کثر مسابقات داخلی از جودوگی سفید رنگ بیشتر استفاده مینمایند و معمولا برای راحتی کار داوران رنگ قرمزی را در کمربند یکی از مسابقه دهندگان می بندند که آن هم نشانی از پرچم ژاپن میباشد هرچند معمولا در مسابقاتی در سطوح بالاتر قوانین بین المللی را رعایت میکنند ولی تا میتوانند سعی مینمایند از رنگ آبی پرهیز نمیاند.
جودوگی(judogi) یک لباس ضخیم مناسب برای گلاویزی و مقاومت دربرابر پرتاب میباشد
فنون جودو
جودو شامل گستره ی بسیار زیادی از فنون شکستن و قفل کردن و پرتاب کردن میباشد که هدف اصلی جودو نیز برشمرده میشود زیرا در جودو از لگد و مشت برای دفاع از خود نه تنها استفاده نمیگردد بلکه آنرا غیرقانونی و خطرناک برای شخص دانسته اند و به همین خاطر جودو را سبک رزمی می نامند که تاکید دارد بر شکست حریف با استفاده از فنون قفل کردن و شکستن و پرتاب کردن و...
این فنون تحت نامهای متفاوت و به طرق مختلفی اجرا می شوند که در اینجا ما به صورت کلی انها را ذکر مینمائیم.
در زمان مبارزه یک جودوکار میتواند از فنون زیر استفاده نماید:
ناگه وازا( nage waza ) که به معنی تکنیکهای پرتابی میباشد.
نه وازا یه کاتامه وازا (ne-waza)به معنی تکنیکهای گلاویزی میباشد.
اتمی وازا (atemi - waza) که به معنی تکنیکهای ضربه ایی میباشد.(و صد البته در مسابقات جودو ممنوع میباشد ولی در سبک های مختلف جودو بعضا مشاهده میشود مضاف بر اینکه در کاتا استفاده دارد)
تاچی وازا (tachi - waza) که به معنی تکنیکهای ایستادن میباشد.
سوتمی وازا (sutemi-waza) که به معنی تکنیکهای از پشت میباشد.
ته وازا (te-waza)که به معنی تکنیکهای دست میباشد.
کوشی وازا (***hi-waza) که به معنی تکنیکهای مفصل رانی یا پا میباشد.
اشی وازا (ashi-waza) که بمعنی تکنیکهای پا یا ساق پا میباشد.
ماسوتمی وازا (ma-sutemi-waza) که به معنای تکنیکهای خوابیده از پشت میباشد.
یوکو سوتمی وازا (yoko-sutemi-waza) که به معنای تکینکهای خوابیده از پهلو میباشد.
شیمه وازا (shime-waza ) که به معنی خفه کردن میباشد.
و چندین و چند فن دیگر که معمولا در خاک (در صورتیکه در حالت ایتساده فن اجرا گردد اما حریف تعادل خود را کاملا از دست ندهد کاربرد پیدا میکند ) استفاده می شود.
اما نکته جالب جودو اینجاست که بسته به نوع مبارزه بعضی ممنوعیت ها شکسته یا حتی تندتر میگردند.
مثلا در نوع مبارزه رندوری (randori) یعنی مبارزه آژاد شخص میتواند تمامی فنون پرتابی و گلاویزی استفاده نماید به جز روشهای ممنوعه اما در سبک کاتا (فرم) این ممنوعیت ها برداشته می شود و در آن از چیزی چون چاقو و مشت و لگد استفاده نمایند و این فنون نیز تنها در کاتا محفوظ شده است که آن نیز برای اساتید برجسته میباشد ولی در مسابقات ممنوع میباشد .
از طرف دیگر به دلیل ایمنی بدن شخص جودوکار برخی فنون محدویدت سنی و رتبه ایی دارند مثلا در امریکا اجرای فنون armlocks (قفل دستها و ارنج) را اشخاص 16 سال به بالا تنها حق اجرا دارند.
در randori یا مسابقه (shiai) اجرای این فنون آزاد میباشد و در صورت اجرای موفقیت امیز ان اگر حریف باخت خود را معترف شود معمولا با کوبیدن دوبار دست یا پا به زمین مسابقه (تاتامی) شکست خود را رسما اعلام می نماید و این به معنای پایان مسابقه یا مبارزه میباشد.
kata (form)
این سبک از جودو مربوط میشود به الگوهای جمله و دفاع در جودو که توسط اشخاص باتجربه در جودو معمولا اجرا میگردد که در حال حاضر برای ارتقا درجه در جودو نیز استفاده می شود و البته در تورنمنت ها هم بخش خاصی از مسابقات محسوب می شود . در این سبک باید تمامی فنون به کامل ترین و صحیح ترین شکل خود اجرا گردند و از طرف دیگر برای حفظ سنن باستانی ژآپنی فنون مختلف که در اصول اساسی جودو در رندوری یا مسابقه ممنوع میباشد حفظ شده است که برای هرچه حرفه ایی تر و اشناتر کردن شخص جودوکار با دنیای واقعی آموزش داده میشود و به نوعی اموزش فلسفه اساسی جودو میباشد در زمانیکه در مبازرات یا مسابقات اجرای برخی تکنیکها ممنوع میباشد.
در سبک کاتا جودو چندین و چند فرم وجود دارد که تنها 7 فرم مورده تائید کودوکان (مدرسه اصلی جودو) میباشد که ما برخی از انها را نام میبریم.
فرم پرتابی
فرم قلاب گیری
فرم های باستانی
فرم ملایمت
فرم حداکثر بهره برداری از قدرت فیزیکی
شایان ذکر است که هر یک از این فنون در داخل خود چندین فن به عنوان زیرمجموعه دارند مثلا فنون پرتابی شامل:
کوشی وازا ، ته وازا ، سوتمی وازا و... غیره می شود.
Randori ( مبارزه ازاد)
رندوری یکی از سبک های اصلی جودو میباشد که معروف است به سبک آزاد که اشکال اساسی جودو در آن اموزش داده می شود.در این سبک افراد در دو حالت تاچی وازا (ایستاده) و نشسته (نه وازا) کار میکنند.
رندوری برای تقویت بنیه فیزیکی و افزایش میزان عکس العمل جودوکار در مقابل حریف انجام می شود و سبب آن است که شخص بتواند به صورت عملی توانائی ذهنی و بدنی خود را برای مبارزه با حریف تمرین کند.در این سبک باید شخص تمام قدرت فیزیکی و عروقی خود را به کار برد و با توسعه فنون و قدرت طراحی مبارزه خود توانایی مقاومت برابر حریف را بهتر و مناسبتر کسب نماید و تجربه اندوزی نماید.
ضرب المثلی معروف میان جودوکاران این است: بهترین اموزش و تمرین برای جودو ، جودو است!
در رندوری چند نوع مبارزه وجود دارد مثلا در مبارزه حریف مدام حمله میکند و شما باید با استفاده از گلاویزی و کنترل دستها و گریز با وی مقابله کنید بدون استفاده از قدرت کامل فیزیکی یا اینکه برعکس با استفاده از قدرت فیزیکی حریف را از اجرای تکنیک ها بازدارید...
مبارزه ایستاده و نشسته
همانطور که ذکر شد در جودو (رندوری و مسابقه ایی) دو نوع سبک مبارزه داریم ، نشسته و ایستاده
یک جودوکار ماهر باید در هر دو مورد دارای توانائی های بالا باشد اما معمولا جودوکاران در یکی از این دو به توانائی زیادی دست پیدا میکنند هرچند باید سعی نمایند میان این دو تعادل ایجاد نمایند.
تعادل در جودو این است که یک جودوکار بتواند هم در نشسته هم در ایستاده توانائی برهم زدن تعادل حریف و کنترل او را داشته باشد و تئوری و نظریه جودو بر پایه این تعادل ساخته شده است .
در مبارزه ایستاده میتوان از فنون گوناگون پرتابی و قفل کردن و شکستن و... استفاده کرد هرچند معمولا جودوکاران سعی بر استفاده بیشتر از فنون پرتابی دارند زیرا قفل کردن و شکستن و خفه کردن.... در حالت ایستاده به این راحتی ها میسر نیست به خصوص در تورنمت ها و.... به همین خاطر معمولا جودوکاران از فنون پرتابی بیشتر استفاده مینمایند که در تورنمنتها هم نتایج بهتری را به بار می اورد.(بالاترین امتیازها معمولا در مسابقات توسط فنون پرتابی به دست می اید)
در حالت ایستاده اکثر فنون ازاد میباشد هرچند پرتاب کردن همزمان با قفل کردن قسمتی از بدن خلاف قوانین میباشد(بارها دیده شده اشخاص در تمرینات داخل باشگاه ها برای خودنمائی و رو کم کنی با قفل کردن دست حریف سپس اجرای فنون پرتابی که منجر به زمین خوردن هر دو شخص با شدت بسیار زیاد میشود باعث شکستن دست و پا و.. حریف شده که این امر خلاف روح قوانین جودو میباشد و از تمامی جودوکاران درخواست می شود که از این رویه ناپسند به شدت پرهیز نمایند)
همانطور نیز که در مقاله قبلی و کنونی نیز چندین بار اشاره شد در جودو استفاده از پا و ضربه زدن و حمله کردن با مشت و... ابدا مجاز نیست زیرا باعث صدمه دیدن شخص به صورت خطرناک میگردد و این اصل در تمامی سبک های جودو رعایت میگردد.(البته منظور از سبک در اینجا سبکهای بین المللی که مورده تائید کودوکان است میباشد و نه سبکهای امریکایی جودو که اصولا همه نوع رشته رزمی را مخلوط جودو نموده اند!)
هدف از استفاده از تکنیکهای پرتابی (ناگه وازا ، nage waza) در حالت ایستاده قراردادن خود در موقعیت غالب و برتر از حریف و کنترل کامل وی میباشد.
دلیل دیگر نیز استفاده از پتانسیل بیشتر است زمانیکه شخص به شدت با تاتامی برخورد میکند و باعث شوک زدگی حریف برای لحظاتی میگردد که همین مورد باز هم سبب میشود موقعیت غالب را در قبال حریف داشته باشیم.
خاصیت استفاده از فنون پرتابی به خصوص در مسابقات تورنمنت هم این است که امیتاز بالائی در صورت اجرای دقیق به شخص اجرا کننده داده میشود به خصوص که معمولا در فنون پرتابی شخصی که فن روی وی اجرا میشود به نحوی تعادلش را از دست می دهد که در اغلب موراد امتیاز ایپون(ipon) بالاترین امتیاز و نیز تمام کننده مسابقه داده میشود که همین خود یکی از عوامل تمایل جودوکاران به فنون پرتابی میباشد.
از نظر تئوری و علمی که توسط شخص استاد کانو نیز بعد از فوت ایشان مدرسه کودوکان بیان نموده تکنیکهای پرتابی دارای 4 فاز انجام میباشد که شامل کوزوشی (برهم زدن تعادل حریف) سپس قرار دادن موقعیت بدن در مکان مناسب و سپس اجرای فن و نهایتا کوبیدن شخص بر زمین است.
مبارزه در حالت نشسته
مبارزه در حالت نشسته در مواقعی پیش می اید که در حالت ایستاده تکنیکی اجرا گردیده اما منجر به امتیاز کامل نشده یا تکنیک مناسب اجرا نشده در این حالت مبارزه ادامه می یابدیا اینکه از ابتدا مبارزه در حالت نشسته انجام شده(این حالت فقط در تمارین انجام میشود)
در قوانین داوری این چنین اشاره مینماید:
ورزشكاران در موارد مشروحه ذيل مي توانند وضعيت ايستاده را به نوازا(ne waza) تغيير دهند :
1-هنگامي كه ورزشكار بعد از اجراي تكنيك فنون پرتابي بدون وقفه به ( نوازا ) برود و در خاك حالت تهاجمي بگيرد .
2-وقـتي يكي از جودوكاران در پي اجراء ناموفـق يك فن پرتابي به زمين مي افتد ، جودوكار ديگر مي تواند از وضعيت نامتعادل وي سود جسته و او را در خاك نگهدارد .
3-وقتي ورزشكاري در حالت ايستاده با اجراء فنون ( شيمه وازا يا كانستسووازا ) نتيجه قابل ملاحظه اي بدست آورد و وضعيت را بدون وقفه به ( نوازا ) تغيير دهد .
4-وقتي كه يك جودوكار حريف خود را با بكاربردن حركت فني كه شبيه تكنيك پرتابي بوده ولي خصوصيت كامل آن را نداشته باشد .
5-وقتي كه يك ورزشكار بيافتد يا در شرف افتادن باشد و حريف وي بتواند از اين موقعيت استفاده كند
که البته کار در حالت نشسته دارای قوانین پیچیده و گوناگونی است و کمتر پیش می اید مبارزه دراین حالت ادامه پیدا کند یا ایجاد شود. (چه در حالت مسابقه ایی چه در حالت اصلی که مربوط به اجرای مبارزه نشسته مدسه جودو کودوکان است)
در حالت نشسته اشخاص با استفاده از روش خفه کردن (شیمه) یا قفل کردن بازوان و دستها میتوانند نتیجه منجر به پیروزی را کسب نمایند. روشهای بسیار زیاد دیگری نیز در حالت نشسته اجرا میشود که برخی از آنها را توضیح میدهیم هرچند اکثرا باز هم به شیمه کردن یا قفل مفاصل و فشار به عضلات بدن برمیگردند اما هرشخص به نحوی ازاد انها را اجرا می نماید.
در حالت hold daowm یعنی وقتی شخص به پشت روی زمین قرار گرفته و اجراکننده فن بر وی تسلط دارد(اجرای فن زمانیکه حریف روی پشت خود است) اگر شخص 25 ثانیه به پشت روی تاتامی گرفتار شود(osaekomi) و نتواند خود را رها نماید (تقریبا شبیه رفتن روی پل در کشتی) مبارزه تمام می شود و شخص بازنده کسی است که در osaekomi شکست خورده باشد و درا ین حالت امتیاز ایپون (ipon) به شخص اجرا کننده تکنیک داده میشود.
در قوانین داوری این چنین اوسای کمی تعریف شده است:
1- حداقل يك شانه حريف از پشت با تشك در تماس باشد .
2-كنترل حريف از روبرو يا پهلو باشد .
3-پاي مجري در كنترل پاهاي حريفش نباشد ، بجز قيچي از زير در قسمت قوزك پا بدون از دست دادن كنترل در تكنيك ( تا تي شيهو گاتامه )
4-در هنگام اعلام و ادامه اوساي كومي بايد حداقل بخشي از بدن يكي از جودوكاران با تاتامي در تماس باشد
ذکر این نکته ضرروری است که در موراد مختلف کمتر از 25 ثانیه امتیازات دیگری چون وازاری و یوکو به اشخاص داده می شود که در قوانین داوری جودو به آنها اشاره کامل می گردد.(که تنظیم شده توسط کمیته داوران جهانی)
روشهای دیگری نیز مثل قیچی کردن بدن حریف (عکس بالا) و سپس قفل کردن بازوان وجود دارد که از شرح آنها می پرهیزیم.
امتیاز دهی در جودو
در جودوی حال حاضر سه نوع امیتاز وجود دارد :
ایپون (ippon)
وازاری (waza ari)
یوکو (yuko)
قبلا در جودو امیتازی نیز با نام کوکا (koka) وجود داشت اما از سال 2008 این امتیاز حذف گردیده است.
بر اساس قوانین هنگامی که داور اعلام ایپون نماید بازی به نفع شخصی که ایپون را انجام داده است تمام میشود.ایپون در حالات زیر اعلام میگردد:
1-هر گاه ورزشكاري بتواند حريف خود را با اجراي تكنيك ، همراه با نيرو ، سرعت و كنترل قابل ملاحظه ( با پشت ) به زمين بزند .
2-هر گاه ورزشكاري ، حريف خود را در حالت ( اوساي كومي وازا ) به نحوي نگه دارد كه وي نتواند بعد از اعلام اوساي كومي خود را رها سازد .
3-هر گاه ورزشكاري اعلام مايتا نمايد ( دوبار با دست يا پا بصورت ممتد، ضربه به تاتامي بزند ويا با زبان بگويد مايتا يا تسليم هستم).
4-هر گاه تأثير تكنيك كانست و شيمه بطور كامل مشهود باشد.
5-چنانچه ورزشكاري جريمه هانسوكوماكه دريافت نمايد حريف وي با امتياز ايپون برنده خواهد شد .
اما وازاری که از نظر رتبه بندی در رده بعد از ایپون قرار دارد در شرائط زیر مطرح میگردد:
-هر گاه ورزشكاري بتواند حريف خود را با تكنيك ، همراه با نيرو و سرعت كنترل قابل ملاحظه اي به پهلو مايل به پشت ) به زمين بزند .
2-هر گاه ورزشكاري بتواند حريف خود را با تكنيك ، كاملا با پشت به زمين بزند ولي يكي از سه عامل نيرو و سرعت و كنترل را كم داشته باشد .
3-هر گاه ورزشكـاري حريف خود را در حالت ( اوساي كومي وازا ) به نحوي نگه دارد كه وي نتواند ( ظرف مدت 20 الي 24 ثانيه ) بعد از اعلام اوساي كومي خود را رها سازد .
4-چنانچه ورزشكاري سه بار مرتكب خطاي شيدوگردد براي حريف وي يك امتياز وازا آري درتابلو ثبت مي گردد .
و یوکو نیز که در میان این امتیازات کمترین امتیاز را به خود اختصاص داده (البته تا قبل از حذف کوکا) به این شرح است:
الف – هر گاه ورزشكاري بتواند حريف خود را با تكنيك همراه با كنترل و يك عامل ديگر همانند سرعت يا نيرو ( كاملاً به پهلو ) به زمين بزند .
ب – هر گاه ورزشكاري بتواند حريف خود را در حالت ( اوساي كومي وازا ) به نحوي نگه دارد كه وي نتواند ( ظرف مدت 15 الي 19 ثانيه ) بعد از اعلام اوساي كومي خود را رها سازد .
پ – چنانچه ورزشكاري دو بار مرتكب خطاي شيدو گردد براي حريف وي يك امتياز يوكو در تابلو ثبت مي گردد .
این است قوانین داوری بین الملی و تعریف اصلی این سه امتیاز که گاها مشاهده میگردد جودوکاران ایرانی بدون توجه به این قوانین امتیازاتی اشتباه را در مورده فنون اجرائی توسط خود یا دیگری خواستار میگردند که لزوم دقت جودوکاران به این امور را می رساند زیرا جودو تنها در مسابقه دادن و مبارزه نیست بلکه باید جودو را از ابتدا تا انتها و از تاریخچه تا قوانین ان داسنت تا بتوان خود را یک جودوکار نامید و البته برای احقاق حق خود نیز باید اشنائی پایه ایی و گذرائی از این قوانین داشت.
در جودو علاوه بر این سه امیتاز قوانینی نیز در جهت رعایت موارد ممنوعه جودو گمارده اند که به خودی خود امیتازی ندارد اما در صورت تکرار جرائم باعث کسر یا افزایش امتیاز میگردد.
وقتی کسی از قوانین تخطی نمیاد به او اخطار یا شیدو میدهند.این اخطار برای جرائم سبک داده میشود اما اگر جرائم شخص سنگین باشد به وی هانسوکوماکه میدهند.
مواردی که شامل اخطار شیدو میگردد شامل:
1-اجتناب از گرفتن كومي كاتا به منظور ممانعت از انجام عمل در مسابقه
2-در يك وضعيت ايستاده بيش از حد ، حالت دفاعي اختيار نمايد ( معمولا بيش از 5 ثانيه )
3- اجراي تكنيك بدون هيچ گونه كشش كه به ظاهر براي يك حمله طرح ريزي شده لكن بوضوح نشان دهنده آن است كه قصـدي براي پرتاب حريف وجود نداشته است همچنين هيكومي چوئي (افتادن از پشت ) را حمله كاذب گويند .
4- در يك حالت ايستاده گرفتن پايين آستين حريف بطور مستمر بمنظور دفاع معمولا بيش از 5 ثانيه
5- در يك وضعيت ايستاده گرفتن انگشتان يك يا دو دست حريف ( پنجه داخل پنجه ) با هدف قفل كردن و بمنظور ممانعت از فعاليت در مسابقه ( معمولا بين 3 الي 5 ثانيه ) .
6- عمداً اعمال مشروحه ذيل را انجام دهد (برهم زدن لباس ، بالا زدن آستين بيش از حد آرنج ) باز كردن كمربند ، يا دوباره بستن كمربند يا شلوار بدون اجازه داور .
7- به زور كشيدن حريف به پايين بدون اجراي تكنيك به منظور شروع به نه وازا ( مگر طبق ماده 16)
8- داخل نمودن يك يا چند انگشت در داخل آستين يا پايين شلوار حريف يا محكم گرفتن و پيچاندن آستين حريف .
9- گرفتن حريف در حالت ايستاده ، بطور مستمر بدون حمله ( معمولا بيش از 5 ثانيه )
10- در يك وضعيت ايستاده بعد از آنكه كومي – كاتا ( گرفتن حريف ) برقرار گرديد هيچگونه حركت حمله اي انجام نگرفته باشد . ( عدم تحرك غير جنگندگي 20 الي 25 ثانيه )
11- گرفتن سر آستين حريف بين شصت و انگشتان مانند ( تپانچه ) .
12- گرفتن سر آستين جودوگي حريف به صورت تله كردن به سمت بالا ( مانند جيب ) .
13- درحالت ايستاده گرفتن پا يا ساق پا و يا شلوار حريف با يك يا دو دست مگر آنكه همزمان اقدام به اجراي فن نمايد .
14- هر بخش از بدن حريف را با انتهاي كمربند يا ژاكت خويش حلقه و احاطه نمايد كه باعث توقف در كار گردد .
15- گرفتن جودوگي خود يا حريف با دهان يا دندان .
16- قرار دادن دست ، بازو يا ساق پا مستقيماً ، روي صورت حريف .
17- قرار دادن پا يا ساق پا داخل كمربند ، يقه يا نوار ژاكت حريف .
18- اعمال شيمه – وازا با استفاده از پايين ژاكت جودوگي يا كمربند خويش و يا استفاده تنها از انگشتان { حتي اگر ( اوكه ) اعلام مايته نمايد }.
19- تعمداً از ( تاچي وازا ) يا نه وازا به خارج از محوطه مسابقه رفتن يا هل دادن حريف به خارج از محوطه مسابقه .
20- قيچي كردن پا دور گردن و يا سر ( به طوري كه پا ها را قيچي كرده و كاملاً به سمت بيرون بكشد . )
21- زدن ضربه با زانو يا پا به بازوي حريف به منظور وادار به رها كردن و خلاصي از گارد گرفته شده توسط وي و يا ضربه زدن به پا يا قوزك پاي حريف بدون اجراي تكنيك .
22- خم كردن انگشت يا انگشتان حريف رو به بالا به منظور خلاصي از گارد گرفته شده توسط وي.
همانطور که میبینید لیست درازی از انواع خطاها در جودو میباشد که رعایت نکردن هر یک از این موارد سبب اخطار شیدو میگردد که تکرار ان موجب دادن یوکو به حریف و تکرار مجدد ان برای سومین بار وازاری و نهایتا اعلام برد حریف میباشد.
اما هانسوکوماکه:
23- اقدام به پرتاب حريف با پيچاندن يك پاي خود به پاي وي در حالي كه كم و بيش رو به جهت موافق وي باشد و به پشت به روي حريف بيفتد . ( كاوازو گاكه )
24- اعمال كانستسو وازا ( قفل كردن مفاصل ) در هر جا غير از مفصل آرنج دست حريف .
25- بلند كردن حريفي كه روي تشك دراز كشيده از روي تشك و كشانيدن وي به روي تشك .
26- درو كردن پاي ستون مجري فن از داخل هنگامي كه وي سرگرم اجراي فني چون هاراي گوشي و غيره مي باشد .
27- بي توجهي به داور وسط
28- حركاتي كه باعث جلب توجه و توهين نسبت به داور و يا حريف در حين مسابقه گردد حتي پس از اعلام ( سوره مده ) جريمه هانسوكوماكه داده خواهد شد .
29- اعمال هر حركتي كه مي تواند موجب آسيب ديدگي گردن يا ستون فقرات حريف گردد و يا بر خلاف روح جودو باشد .
30- افتادن مستقيم به روي تشك با حريف به هنگام اجرا يا مبادرت به اجراي فنوني چون واكي گاتامه .
31- شيرجه رفتن، ابتدا با سر به روي تشك، با خم كردن بدن به جلو و به پايين در حال اجراي فنوني چون اوچي ماتا ، هاراي گوشي و غيره . ( دايوينگ ). و يا مستقيماً افتادن به پشت در حاليكه در حين اجراي تكنيكي مثل كاتاگورما باشد ( چه ايستاده و يا روي زانو ).
32- افتادن تعمدي به پشت هنگامي كه حريف پشت وي را محكم گرفته و به پشت او چسبيده .
33- استفاده از اشياء سخت فلزي ( بدون پوشش يا با پوشش ).
سبک های جودو
جودو برعکس تفکر عموم تنها دارای یک سبک یعنی همان سبک کودوکان نیست بلکه در هرکشور به گونه ایی جودو مطرح گشته خارج از دایره اصلی جودو
محبوب ترین سبک جودو همان سبک جودوی کودوکان میباشد اما برخی اساتید به نام جودو در کشورهای مختلف پس از رسیدن به حد استادی با بنیان نهادن سبک های گوناگون بسته به نیاز زمان و مکان کشور خویش فنونی را وارد جودو نموده اند.هم اکنون ما به شرح چند سبک مختلف جودو میپردازیم.
سبک المپیکی : این سبک بیشترین شباهت را به سبک جودو کودوکان دارد.
سبک امریکائی: این سبک مخلوطی است از کشتی ، بوکس ، جوجیتسو و ساواته که به کاربرد دست اهمیت بیشتری میدهد.
سبک برزیلی : این سبک تاکید بیشتری دارد بر مبارزه در حالت ایستاده و نیز به فنون خطرناک تصویب شده در قوانین بین المللی نیز چندان توجهی ندارد !
سبک اتریشی: بیشتر به فنون پرتابی توجه نشان داده می شود.
سبک فرانسوی : این سبک هم بیشتر شبیه جوجیتسو است و راه انرا ادامه میدهد و این سبک نیز تاکیدی زیاد بر فنون ممنوعه جودو دارد! برا اموزش ان به دیگران!
رتبه و درجه بندی در جودو
همانطور که در مقاله قبلی اشاره شد جودو دارای دو سطح کیو و دان میباشد.
سطح کیو از 9 شروع میشود تا 1 و بعد از ان سطح دان از یک شروع میگردد تا ده.
از دان 10 بالاتر در جودو وجود ندارد که ریشه ان نیز برمیگردد به استاد جیگورو کانو که به کسی بالاتر از دان ده اعطا ننمود.
در سطج کیو 9 تا کیو 1 کمربندهایی با رنگ امیزی متفاوت وجود دارند که بسته به نوع کشور رنگ انها جابه جا میشود.
اما در سطح دان کمربندها تبدیل به یک کمربند سیاه میشود که تا دان ده ادامه می یابد.
مثلا در برزیل ترتیب کمربندها این چنین است:
سفید ، ابی ، زرد ، نارنجی ، سبز ، بنفش ، قهوه ایی ، سیاه (و قبل از کمربند ابی نیز برای نوجوانان 11 تا 13 ساله نیز کمربند خاکستری میدهند)
اما در کانادا به روشی کاملا متفاوت کمربندها اعطا میگردند :
سفید ، زرد ، نارنجی ، سبز ، آبی ، قهوه ایی ، سیاه ريال قرمز و سفید ، قرمز
این نوع رنگ بندی ها بسته به هرکشوری متفاوت است (حالا ممکنه تو این کشورا حتی برای سنین مختلف نیز نوع کمربند جداگانه ایی تعیین کنند)
برای به دست اوردن درجه جدید جودوکار باید در امتحان ارتقای کمربند شرکت نماید و بتواند فنون مرتبط با نوع کمربندش رابه درتسی اجرا نماید. در هان معمولا 8 فن برای هر کمربند در نظر گرفته می شود اما باز هم این مورد در کشورهای گوناگون متفاوت است ممکن است کشوری 15 فن برای ارتقا فن در نظر گیرد یا کمتر یا بیشتر.
البته نوع دیگری از ارتقا کمربند هم مشاهده می شود و ان به دست اوردن مقام در مسابقات و یا تکرار ان مقام ها میباشد که باعث می شود کرمبند افتخاری به شخص اهدا شود اما اصل ارتقا کمربندها همان دادن امتحان است که به سبک کاتا اجرا می شود و باید درن هایت دقت اجرا گردند.اجرای هر فن به بهترین شکل باعث دادن امتیاز بالاتر به شخص می شود و اینگونه از هم رتبه های خود میتواند امتیاز بالاتری کسب نماید در نتیجه ارشدتر باشد.
در پایان باز هم از نقصهایی که مقاله م داشت عذرخواهی میکنم و ایمدوارم هرچه زودتر اونها رو با کمک شما عزیزان رفع کنم ، در مورادی برگردان انگلیسی چه با مترجم چه با دیکشنری! کمی معانی رو تغییر داد مثلا مهارت رزمی رو هنر رزمی ترجمه کردم که خوب امیدوارم به بزرگ خودتون ببخشید و به تازه کاری ما !
امیدوارم از اشنائی هرچند بسیار بسیار مختصر با جودو راضی شده باشید و کمکی هرچند کم باشه برا تمام جودوکارانی که میخوان با چشم باز پا در این راه بگذارند نه با چشمانی تمام بسته بدون اطلاع از تاریخچه جودو
اطلاعات دیگر در مورد جودو